
פערזענליכע געשיכטע: דער בת-קול פון צווישן יענע צוויי בערג
ווען מיין נייגער נאך ידיעה און הבנה האט מיך פארטריבן צו אן ארט פון חשכות און ספיקות, בין איך געווען אויס מענטש. א רוח טהרה האט מיך ארומגענומען אויף אן אומדערווארטעטן פלאץ
ווען מיין נייגער נאך ידיעה און הבנה האט מיך פארטריבן צו אן ארט פון חשכות און ספיקות, בין איך געווען אויס מענטש. א רוח טהרה האט מיך ארומגענומען אויף אן אומדערווארטעטן פלאץ
איך האב נישט געקענט מער ווי בעטן און וועלן. דער מיצר האט מיך געהאלטן אזוי פארשקלאפט, אז אפילו בעטן נישט אריינצופאלן אין יאוש האב איך נישט געקענט. ווען די שעה פון גאולה האט אבער געשלאגן, איז זי געקומען אומגעראכטן, אומדערווארטעט, און אויפאמאל איז אלעס געווען גוט און שיין